Nanning-Guiyang Jan 03-15, 2019

[วุฒิ]

.
ฝนตกก็บ่อยั่นที่กุ้ยหยาง-Qingyan Ancient Town, Guiyang, Guizhou.
.
9 มกราคม 2562
.
สวัสดีครับ
.
มีเวลาไม่มากก่อนตาปิด ขออนุญาตเรียนเพียงสั้นๆนะครับว่า
.
แหะ แหะ เรายังอยู่ในเมืองจีน (เราคือผม คุณนายเคท และพี่สาวของผมที่เคยเที่ยวใต้หวันด้วยกัน) ...ยังไม่กลับครับ
.
3 ถึง 6 มกราคม เราอยู่ที่เมืองหนานหนิง-南宁 ที่สำเนียงภาษาจีนนอกจากจะใกล้เคียงกับที่ผมใช้แล้ว อาหารคาวหวานยังมีรสชาติใกล้เคียงกันด้วย เพราะเราเป็นเมืองตระกูล "กว่าง-廣" เหมือนกัน คือบรรพบุรุษผมมาจาก "กว่างตง-廣東-กวางตุ้ง-กว่างตะวันออก" ในขณะที่ เมืองหนานหนิง อยู่ใน มณฑล "กว่างซี-廣西-กวางสี-กว่างตะวันตก" อ่ะครับ จึงมีความสุขมากทีเดียวกับเมืองที่บินมาแค่ 2 ชั่วโมงเศษๆจากสุวรรณภูมินี้
.
แน่นอนครับ ด้วยความกรุณาจาก KMT-โทร.02-6426865-6 เช่นเดิม ที่ช่วยหาตั๋วดีๆราคางามๆให้ ในช่วงที่ตั๋วยุโรปเกือบ 4 หมื่น... ตั๋วญี่ปุ่นเกือบ 2 หมื่น... ตั๋วใต้หวัน 1.3-1.4 หมื่น ในหน้าหนาวหิมะเกลื่อนที่อื่น แต่หนานหนิง-กุ้ยหยาง-贵阳 อากาศเย็นสบาย 10 กว่าดีกรี ถึง เกือบ 10 ดีกรี โดยประมาณและไม่มีหิมะครับ....
.
เสียอย่างเดียวคือ ฝนตกทุกวัน ทั้งๆที่ก่อนมาซักเดือน อุณหภูมิในเว็บ Acuweather สุดแสนจะปลอดโปร่งตะวันฉายอ่ะ..
.
อย่างไรก็ตาม ต้องขอถือโอกาสนี้ ขอบคุณ KMT มา ณ ที่นี่ด้วยครับ
.
ถึงฝนจะตก แต่ก็ไม่หนาวมากอย่างที่เรียนไปแล้วนะครับ การได้ถือร่มตะเวณไปทั่วๆเมืองพัฒนาอย่างหนานหนิง ถือว่าคุ้มค่าและสนุกเป็นอย่างยิ่ง เพราะหนานหนิง มีทั้ว MRT ยังไม่พอ ยังมี BRT (เลนวิ่งพิเศษบนถนนด้วยรถบัส) แบบ ดีกว่า กทม.ของเราหลายเท่า (ดีกว่าที่เซียะเหมิน-厦门 ซึ่งวิ่งบนทางยกระดับด้วยครับ) ทางด่วนก็มาก รถเมล์ก็เยอะ แถมแท๊กซี่ถูกราคาอีกต่างหาก เราทั้งสามจึงไม่อินังขังขอบกับสายฝนเลยแม้แต่น้อย มีผลไม้+ขนมทานตลอด เรื่องลดน้ำหนักเพราะเดินมาก (แต่ไม่เร็ว ด้วยถนนลื่นต้องระวัง) จึงไม่ต้องพูดถึง เพราะเป็นไปได้ยากครับ
.
แล้ววันที่ 7 มกราคม เราก็จับรถไฟไฮสปีด มาที่เมืองกุ้ยหยาง โดยใช้เวลากว่า 5 ชั่วโมง (เร็วกว่ารถไฟ K เท่ากว่าๆ) เมืองนี้ผู้คนหนาแน่นมาก รถติดทั้งเช้าและเย็นน้องๆ กทม.ของเรา แต่ทันสมัยและเราก็เที่ยวได้ด้วยรถบัสตามสไตล์ แบบไม่ยอมไปทัวร์เด็ดขาด จึงเรื่อยๆมาเรียงๆ ไปโน่นนี่นั่นในรัศมีไม่เกิน 3-40 กม.ของปริมณฑล ซึ่งรถประจำทางมีเยอะมาก จนกระทั่งได้พบว่า "เมืองกุ้ยหยางนี้มีดีนักหนา" แม้ว่าฝนจะพรำทุกวันเช่นเคยก็ตาม เราก็เที่ยวได้สบายไม่ครณาแต่อย่างใด ที่สำคัญ สถานที่เข้าส่วนใหญ่ไม่มีคนและราคาถูกมากถึงไม่ต้องเสียเงินเลยอ่ะครับ
.
เอาไว้กลับไปแล้ว มีเวลาค่อยว่ากันด้วยเรื่องข้อมูลและจัดแบ่งภาพเป็นกรอบให้เพื่อนๆสบายตาได้รายละเอียดนะครับ.... ณ เบื้องต้นนี้ ขอลงภาพที่เรากรำฝนไปเที่ยวเมืองเก่า ชิงเอี้ยน-青岩古镇 เมื่อวานนี้ก่อนก็แล้วกัน ส่วนวันอื่นๆโดยเฉพาะวันนี้ (9 มกราคม) อันประทับใจมากๆ ไม่ต้องใช้เงินค่าเข้าใดๆในสถานที่ทีที่อื่นไม่มีหนีเป็นร้อยหยวนอย่างแฮ็ปปี้เป็นที่สุด ซึ่งจะทะยอยเล่าพร้อมภาพด้วยทีหลังนะครับ
.
ราตรีสวัสดิ์ครับ ถ้าอยากมา 2 เมืองนี้และมาในช่วงอากาศดีๆหรือไม่กลัวฝนก็เรียนเชิญหาตั๋วได้เลยครับ รับประกันไม่มีคำว่าผิดหวังเด็ด
.

.

.

.

.

.

.

[วุฒิ]

.


.


.


.


.


.


.


.


.


.

[วุฒิ]

.


.


.


.


.


.


.


.


.


.

[วุฒิ]

.


.


.


.


.


.


.


.


.


.

[วุฒิ]

.


.


.


.


.


.


.


.


.

[วุฒิ]

.


.


.


.


.


.


.


.


.


.

[วุฒิ]

.


.


.


.


.


.



.


.


.

[วุฒิ]

.


.


.


.


.


.


.


.


.


.

[วุฒิ]

.


.


.


.


.


.


.


.


.


.

[วุฒิ]

.


.


.


.


.


.


.


.


.


.

[วุฒิ]

.


.


.


.


.


.


.


.


.


.


.

[วุฒิ]

.

.
.
Travel in Nanning Guiyang-เที่ยวง่ายๆในหนานหนิงกุ้ยหยาง
.
16 มกราคม 2562
.
สวัสดีครับ
.
ผมพยายามนึกๆว่า ถ้าต้องบินไปเที่ยวที่ไหนซักแห่งในย่านนี้ ที่ใช้เวลาสั้นๆแค่ 2 ชั่วโมงกว่าๆ แล้วจะได้พบเห็นบรรยากาศที่สดสวยด้วยทิวทัศน์ บ้านช่อง ป่าเขาลำเนาไพร วิถึชีวิตผู้คนที่เรียบง่าย การเดินทางสะดวกสบาย ขาดไร้ซึ่งพ่อค้าแม่ขายและผู้คนที่ชอบเอาเปรียบคนต่างชาติอย่างเวียตนาม หรือถึงขนาดยิ้มง่ายๆไม่เป็นอย่างฮ่องกง มาเก๊า ละก็....
.
ถ้าเป็นในประเทศจีนแล้ว เห็นจะไม่มีที่ไหนเกินเลย หนานหนิง-南宁 ที่มักถูกมองข้ามไปได้เลย
.
เพราะที่นี่ มีทุกอย่างที่ประเทศจีนมี คือ การเดินทางที่แสนจะสะดวกสบาย.... แหล่งท่องเที่ยวที่กว้างใหญ่มหึมา.... ร้านค้าขายปลีกขายส่ง... ธุรกิจ ร้านอาหารเครื่องดื่มแบรนด์เนม และ อาหารท้องถิ่นชาวบ้านรสชาติใกล้เคียงของเรา... แถมยังนิยมชมชื่นคนไทยมากๆอีกด้วย จนคำพูดที่เราใช้จนคุ้นชินเวลาถามทาง คือ...
.
- 先生/小姐/阿姨 不好意思 我是泰國人 請問....
.
- เซียนเซิง/เสียวเจี่ย/อาอี๋ ปู๋ห่าวอี้ซื่อ หว่อซื่อไถ้กั๋วเหยิน ฉิ่งเวิ่น...
.
- คุณพี่ผู้ชาย/คุณพี่ผู้หญิง/คุณน้าสาว ขอโทษด้วยค่ะ/ครับ ฉันเป็นคนไทย ขอรบกวนถามว่า...
.
ข้างต้นนี้เป็นประโยคคำพูดที่มีมารยาท ให้เกียรติผู้ฟัง และที่สำคัญ การบอกว่าเราเป็นคนไทย จะทำให้อีกฝ่ายแปรเปลี่ยนท่าทีเป็นสุภาพขึ้น และพูดช้าลง ทำให้เราเข้าใจได้ง่ายขึ้น ไม่ต่างจากการใช้ประโยค "Excuse me, I'm from Thailand, may I ask you..." ในยุโรปและประเทศที่คุ้นเคยภาษาอังกฤษนั่นแหละครับ (ประเทศไทยเป็นประเทศที่ต่างชาติทุกคนชื่นชอบอยากมาเที่ยวและอยากเป็มมิตรด้วย แบบเดียวกับ บุรีรัมย์ ที่เมื่อก่อนตำน้ำกิน จนกระทั่งมีพี่เนวิน ที่ปู่ชัย ชิดชอบเคยบอกว่าเหนือกว่า เฮียอภิสิทธิ์ นั่นแหละครับ แหะ แหะ)
.
แต่สิ่งที่ดีที่สุดใน หนานหนิง ก็คือ อากาศดีมากๆ ไม่ว่าจะเป็นฤดูไหน อุณหภูมิก็จะต่ำกว่าประเทศไทยประมาณ 10 องศาเสมอ แถมในฤดูหนาวก็ไม่หนาวมากถึงขนาดมีหิมะด้วย
.
เสียเพียงอย่างเดียวที่ ฝนตกพรำๆบ่อย ซึ่งว่าไปก็ไม่เป็นอุปสรรคใดๆเฉกเช่นเมืองฝนพรำอย่างในยุโรปนั่นเองครับ
.
ด้วยเหตุนี้ หากอยากไปที่ไหนซักแห่งแบบเที่ยวสบายผ่อนคลายอารมณ์ ไม่แพง ไม่มีช่วงเสียอารมณ์ละก็ หนานหนิง ยุคพัฒนาแบบก้าวกระโดดนี่แหละครับ ดีเยี่ยมเป็นที่สุด เพราะอย่างที่เคยเรียนแล้วว่า....
.
ที่นี่ นอกจากแท๊กซี่ราคาไม่แพง (เริ่มต้น 9 หยวน) รถใต้ดินมี 2 สาย (2-4 หยวนแล้วแต่ใกล้ไกล ซื้อตั๋วง่ายเพราะหน้าจอมีภาษาอังกฤษให้เลือก) รถบัส BRT ที่มีเลนวิ่งของตัวเอง (2 หยวนตลอดสาย) แล้ว ยังมี รถประจำทางเยอะแยะสาย (2 หยวนตลอดสาย ไกลหน่อยวิ่งเป็นชั่วโมงก็ 3 หยวน) ที่ไปถึงป้ายรถ ถามทางคนแป๊บเดียวก็ได้เพื่อนใหม่บอกทาง แม้ไม่ทราบภาษาจีนก็นับป้ายเอาได้ เพราะจอดทุกป้าย (ไม่เหมือนที่ไหนน้า ที่ขึ้นป้ายแถม 2 ป้าย 555) แล้วยังมีทางด่วนมากมาย และทางเท้ากว้างขวางเดินสะดวก ท่ามกลางตึกรามบ้านช่องที่สูงลิบลิ่วเป็นทิวแถว จนเดินเพลินอีกด้วย
.
หมายเหตุ: อัตราแลกเปลี่ยนปัจจุบัน คือ 1 หยวน= 4.70 บาทครับ
.
ถ้าอยากมาเที่ยว ก็ง่ายๆครับ ทำเหมือนเราก็ได้ครับ คือมีแค่พาสปอร์ตและรูป 2 ใบ จ่ายให้คนรับทำเล่มละ 300 บาท (ค่าวีซ่า 1 พัน ค่าเอเย่นต์สถานทูต 5 ร้อย รวมเป็น 1800 บาท) ก็ไม่ต้องไปเตรียมเอกสารการจองโรงแรม ประวัติส่วนตัวและไปยื่นเองรับเองให้ยุ่งยาก 4 วันก็ได้แล้ว รับส่งถึงที่ (หากเดินทาง 2 ครั้งในรอบ 6 เดือน ก็ทำแบบ 2 ครั้งไปเลย ค่าทำ 500 บาท จาก 2500 รวมเป็น 3000 บาท) ครับ
.
ใช่ครับ เที่ยวเมืองจีนไม่จำเป็นต้องคล่องภาษาจีนเหมือนผม เพราะผมปล่อยให้คุณนายเคท ที่รู้ภาษาจีนแค่ 2-3 ประโยคคือ 我听不懂-หว่อทิงปู๋โต่ง-ฉันฟังไม่เข้าใจ....谢谢-เซี่ยเซี่ย-ขอบคุณคร้า และ 很贵-เหิ่นกุ้ย-แพงจัง (เวลาอยากต่อราคา)...เป็นคนนำทางด้วยภาษาอังกฤษเสมอ เพราะคนจีนรุ่นใหม่รู้ภาษาอังกฤษดีพอใช้ คือฟังเดาออกแต่ไม่กล้าพูด (เหมือนคนไทยหลายคน)...จึงยังไงก็มีตัวช่วยเสมอ ไม่ต้องเป็นห่วงครับ
.
เอ้อ อีกอย่าง...เมืองจีนยุคใหม่ มักมีคนพูดถึง สังคมไร้ธนบัตร-Cashless Society-ใช้เงินด้วย QR Code มือถือ เสมอ... แต่ไม่ต้องห่วงครับ เงินสดยังใช้ได้ใช้ดีเสมอ ไม่ว่าธุรกิจใด จะมีช่องให้ใช้เงินสดประจำ (ไม่เหมือนรถเมล์ยุโรปบางแห่ง ให้ใช้บัตรเครดิตเท่านั้น) จึงยังไม่ต้องสมัครบริการ Alipay Wechatpay หรืออะไร payๆ ที่ผมไม่รู้จักให้เปลืองรอยหยักและสมุดบัญชีครับ (แถมการหักเงินจากธนาคารย่อมแพงกว่าที่เราแลกจากซุปเปอร์ริชเป็นไหนๆ)
.
เบื้องต้น ขอแค่เมืองหนานหนิงนี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวถึงตอน 贵阳-กุ้ยหยาง ที่ต้องเดินทางด้วย Hi-Speed Train 5 ชั่วโมงกว่า ค่อยว่ากันอีกทีครับ
.
หมายเหตุ: ภาพนี้ ถ่ายที่หน้าสถาบันการศึกษาปรมาจารย์ขงจื้อ-The Confucius Academy of Guiyang-孔学堂 มีตัวอักษร 8 ตัวจารึกไว้ว่า 踏石留印，抓铁有痕-ถาเสอหลิวอิ้น จัวเถี่ยหยิ่วเหิง แปลว่า เหยียบศิลาปรากฏริ้วรอย ข่วนเหล็กปรากฏรอยร่อง...หมายความว่า บุคคลผู้ประเสริฐนั้น สามารถใช้วิชาที่หนักแน่นสั่งสอนอบรมคนได้เหนือกว่าคนอื่นจนเป็นความทรงจำกาลนานตราบนิรันดร์ได้
.
ว่าแล้ว เราก็เขียนรีวิวต่อไป แม้จะไม่ลึกล้ำเพียงใด ขอเพียงมีคนได้ประโยชน์บ้างเหมือนที่เราได้ประโยชน์จากรีวิวของคนอื่นๆเป็นพอ จรืงไหมครับ
.

.
.
ก็อย่างที่เรียนไปแล้วนะครับว่า ช่วงเวลาหลังปีใหม่ที่มีเวลาว่างพอจะเที่ยวพักผ่อนบริเวณใกล้ๆบ้าน (ที่ดีกว่าเมืองไทยที่ในเทศกาลรถติดยาวเป็นสิบโล หรือช่วงธรรมดาหน้าหนาวที่แดดร้อนเปรี้ยงๆ) ก็คือไปเมืองนอก และ...
.
ด้วยความกรุณาจาก KMT-โทร.02-6426865-6 เช่นเดิม ช่วยหาตั๋วดีๆราคางามๆให้ ในช่วงที่ตั๋วยุโรปเกือบ 4 หมื่น... ตั๋วญี่ปุ่นเกือบ 2 หมื่น... ตั๋วใต้หวัน 1.3-1.4 หมื่น ในหน้าหนาวหิมะเกลื่อนที่อื่น แต่หนานหนิง-กุ้ยหยาง-贵阳 อากาศเย็นสบาย 10 กว่าดีกรี ถึง เกือบ 10 ดีกรี โดยประมาณและไม่มีหิมะครับ....
.
เราจึงไม่สามารถไปเวียตนาม เพื่อเที่ยวเมือง Ha Giang-ฮาเซียง อันทิวทัศน์เขียวชะอุ่ม และ Cao Bang-เคาบาง ที่มีน้ำตกใหญ่ชื่อ Ban Gioc-บั่นก๊วก (แต่ในจีนใช้ชื่อ 德天-เต๋อเทียน) ได้ เพราะการเดินทางไม่สะดวกสำหรับมากกว่า 2 คน (2 คนไปมอไซค์ได้สบาย) ดังที่เห็นในแผนที่คือ...
.
หนานหนิงอยู่ทางใต้ ใกล้ๆกับ Cao Bang-เคาบาง ของเวียตนาม ติดกับเมือง 崇左-ฉงจั่ว ที่มีนักเรียนไทยเยอะมาก โดยเฉพาะที่ได้รับทุนจาก มหาลัยหัวเฉียว และเมืองนี้กำลังได้รับการพัฒนาเป็นเมืองไทยกลายๆมีวัดวาอาราม แหล่งท่องเที่ยวเหมือนๆ สิบสองปันนาครับ
.
การไป หนานหนิง หากไม่ประสงค์จะไปกัย แอร์เอเซีย ซึ่งต้องไปขึ้นเครื่องที่อู่ตะเภา วิธีที่ดีที่สุดก็โดยสายการบินจีนคือ China Southern-南方航空 ไปกลับคนละไม่กี่พันบาท (กระเป๋าโหลดใบเดียว 23 ก.ก.ไม่เกิน) นี่แหละครับ เพราะแป๊บเดียวถึง ขาไปอาหารจากครัวการบินไทย อร่อยมากๆ แต่ขากลับ ...เฮ่อ..เฮ่อ..เฮ่อ...555 (เข้าใจกันเองนะครับ ไม่ทราบทำไมถึงกระจอกเช่นนั้น ทั้งๆที่อาหารในเมืองแสนจะดีงาม หุหุ)
.

.
สนามบินหนานหนิง ชื่อ 吳圩機場-อู๋ซีจีฉาง-Wuxu Airport มีความทันสมัยโอ่อ่าไม่แพ้ที่ไหน และยังพัฒนาการตรวจคนเข้าเมืองให้มีระบบพิมพ์ลายนิ้วมือตรงเคาน์เตอร์ ตม.ตรวจคนเข้าเมืองด้วย (ใช้เวลานานทีเดียว ดีที่คนไม่มาก) แล้วพอออกมาก็เช่นสนามบินทั่วไป
.
มีป้ายบอกทางไปขึ้นรถประจำทาง รถบัสชัตเติ้ล และแท๊กซี่ตลอดทางทั้งจีนและอังกฤษ ค่าชัตเติ้ลบัสไปสถานีรถไฟหนานหนิงในศูนย์กลางเมืองเพียง 20 หยวน (วิ่ง 50-60 นาที) แล้วค่อยไปต่อแท๊กซี่ที่นั่นก็ได้
.
ส่วนเรา เนื่องจากมีกระเป๋ายักษ์ 3 ใบ จึงตัดสินใจไปแท๊กซี่รวดเดียว โดยนายโชเฟอร์ที่กำลังจะหมดผลัด 4 โมงครึ่ง มาขอโชเฟอร์ที่ป้าย เพื่อรับเราไปแทน ช่วยจัดการลากกระเป๋าบางส่วนให้และจัดกระเป๋าใส่ได้หมด (เพราะกระโปรงหลังไม่มีถังแก้สเหมือนของเรา) ค่ารถ 135 หยวน (รถติดไฟแดงนาทีละหยวน)+ค่าทางด่วน 10 หยวน รวดเดียวถึงที่สบายพี่สาวและเราไป
.
(ต่อมาตอนไปนั่งรถไฟหัวกระสุน หรือตอนอื่นๆที่ต้องขนกระเป๋า เราก็ใส่แท๊กซี่เป็น โดยวางข้างหลัง 1 และในรถ 2 สบายไปเลยครับ...แต่มาสุวรรณภูมิ ต้องเรียก Large Taxi อ่ะครับ ไม่งั้นเจอ 2 คันชัวร์)
.

.
4 คืนแรก เราพักที่ Home Inn หรือ หยูเจีย สาขาสถานีรถไฟในเมือง 南宁站-สถานีหนานหนิง (คนละที่กับ 南宁东站-หนานหนิงตงจั้น สถานีหลักรถไฟหัวกระสุน) ห้องพักทำเลใช้การได้ดี คืนละ 153 หยวน (ผมให้เพื่อนที่เสิ่นหยางจองให้ราคาสมาชิกบัตรทอง) ปกติในเว็บอาจแพงกว่านี้ครับ
.
โรงแรมเครือ Home Inn หรือ หยูเจีย นี้ มีดีอยู่อย่าง คือมีกระดาษพิมพ์เส้นทางไปสถานที่ต่างๆให้เราดึงไปดูได้ โดยมีบอกข้อมูลว่าจะเดินไปอย่างไร หรือนั่งรถประจำทางสายไหนบ้าง ถึงไหนอย่างไร...เยี่ยมมากครับ (ในตัวอย่างคือ ไปแหล่งท่องเที่ยว 青秀山-ชิงซิ่วซัน ก็นั่งรถประจำทางสาย 72 ไป ใช้เวลาประมาณ 50 นาที ฯลฯ)
.
คุณนายและพี่สาว เดินไปแหล่งช้อปปิ้ง 朝阳广场-ฉาวหยางกว่างฉาง-Chaoyang Square-จัตุรัสฉาวหยาง ที่มีห้าง Parkson Walmart และศูนย์ค้าส่ง กันเองไมไกล ขากลับหอบของมาเยอะ นั่งแท๊กซี่กลับโรงแรมแค่ 9 หยวนครับ
.
เราให้ที่โรงแรม Home Inn หรือ หยูเจีย นี้ ช่วยจองโรงแรมที่ กุ้ยหยางต่อไปให้ 5 คืน ซึ่งก็เป็นไปด้วยดี ได้โรงแรมใหม่เอี่ยม Home Inn Selected หรือ 如家商旅酒店-หยูเจียซังหลี่จิ่วเตี้ยน ให้ในราคาสมาชิกบัตรทองเพียงคืนละ 135 หยวนครับ
.

.
เมื่อกลับมาที่หนานหนิง ปรากฏว่า ทางหยูเจียสาขาที่เราพักและจองไว้เจอกฎใหม่ห้ามคนต่างชาติเข้าพัก เค้าก็เลยจองที่ใหม่ให้ ใกล้สถานีรถไฟและรถบัสไปแอร์พอร์ตอีก ชื่อ 凤凰酒店-เฟิ่งหวงจิ่งเตี้ยน-Phoenix Hotel ให้ ราคาแพงหน่อย คือคืนละ 248 หยวน แต่ใหญ่กว่าหรูหรากว่า แถมมีอาหารเช้าให้ ไปไหนมาไหน รถประจำทางและรถใต้ดินอบู่ข้างหน้าเลย จึงถือว่าคุ้มมากครับ
.

.
อาหารเช้ายอดเยี่ยมมากครับ เสียแต่ไม่ค่อยมีเนื้อ เอ๊ย ไม่มีเนื้อเลย แต่อุดมสมบูรณ์เป็นที่สุดครับ
.

.
ใข่ดาวที่นี่ ทอดเกรียมสองด้าน ผมเลยจัดการให้เค้าทอดด้านเดียว เชฟเค้ามองผมแปลกๆ..อือม์ สงสัยคนเกือบทั้งโลกจะแปลกๆเนอะ อิอิ
.

[วุฒิ]

.
.
ความจริงไม่ทราบหรอกครับว่า ที่นี่คือสถานีบีอาร์ที เพียงแต่เห็นรถเมล์จอดอยู่ ก็เลยถามเจ้าหน้าที่ที่โบกรถอยู่ข้างหน้าว่า "ขอโทษครับ รถบัสนี้ไปไหน" (โดยกะจะนั่งรถชมเมืองในช่วงฝนพรำไปพลางๆ) เค้าไม่ตอบ แต่ชี้ให้ทำนอง "เลี้ยวขวาอ้อมไปซื้อตั๋วข้างหน้า"
.
แล้วเราค่อยรู้ว่า ที่แท้เมืองนี้ก็มี BRT แบบของเราของที่เซี่ยเหมินนั่นเองและ ใช่ครับ ผู้คนส่วนใหญ่เค้าใช้ QR Code ในมือถือจ่ายค่าบัตรผ่านประตูกัน แต่ก็ยังมีช่องหนึ่งสำหรับเก็บเงินสด คนละ 2 หยวนแทนครับ
.
BRTสายนี้ วิ่งจากสถานีรถไฟ ไปยังสถานีรถไฟไฮสปิด คือ 南宁东站-หนานหนิงตงจั้น จากหน้าสถานี 南宁站-หนานหนิงจั้น ผ่านมากมายเป็นสิบๆป้าย ใช้เวลาน้อยมาก ซึ่งโดยปรกติ เวลาจะไปจะมาด้วยรถไฟไฮสปีดที่สถานีตงจั้น-ตะวันออก ก็ใช้บริการนี้ได้ เช่นเดียวกับรถไฟใต้ดิน แต่ถูกกว่ากันครึ่งหนึ่ง คือ NNRT รถใต้ดินนั้น คนละ 4 หยวน ถ้าไปไกลครับ
.
BRT มีหลายสายมาก แต่ที่วิ่งเส้นทางเดียวกับรถเมล์ก็มี สังเกตรหัส B นำหน้าเช่น B10 หมายความว่า ช่วงใดช่วงหนึ่งจะมีเลนของตัวเอง และแน่นอนว่า เร็วกว่ารถเมล์ปรกติแน่นอน ในราคาเท่ากันคือ 2 หยวนครับ
.


.
คราวนี้ก็มาเรื่องรถไฟใต้ดิน NNRT ที่เรียกว่า 地铁-ตี้เถี่ย....อักษร NN สองตัวหน้า RT เดาได้เลยว่ามาจาก Nanning แทนอักษร M ของ MRT ที่รู้จักกันทั่วโลกนั่นเอง
.
สัญลักษณ์ของสถานีรถไฟใต้ดิน สังเกตง่าย เพราะมีป้ายลวดลายอย่างที่เห็นและทางขึ้นลงเหมือนๆที่อื่น ข้อเสียคือบันไดเลื่อนบางสถานีมีแค่ทางขึ้น ทางลงไม่มีต้องเดินเอา (ถ้ามีสัมภาระมากๆ ต้องมองหาที่ที่เป็นบันไดเลื่อนลงเอา ซึ่งมีแน่นอน) และบางป้ายเดินในสถานีไกลมากๆเลย เพราะเค้าทำเป็นศูนย์อาหารเครื่องดื่มเสื้อผ้า ฯลฯ กันหมด
.
ซื้อตั๋วง่ายมากครับ เพราะมีภาษาอังกฤษให้เลือกใช้ และมีแค่ 2 สายๆประจำคือสายหนึ่งที่วิ่งในเมืองและสายสองที่วิ่งนอกเมือง...ณ ที่นี่ ผมลงแผนที่ที่มีภาษาอังกฤษด้วยให้เปรียบเทียบ ส่วนสาย 3-4-5 เห็นว่ากำลังทำจะเสร็จอีกปีหรือปีกว่าๆครับ
.


.
ตู้ซื้อตั๋วมี 2 แบบ แบบที่ซื้อตั๋วด้วยเงินในมือถือ และตู้แบบใช้เงินสด (ซึ่งตอนนี้ มีมากกว่า) ตู้นี้ใช้ธนบัตรได้ทั้ง 1,5,10, และ 20 หยวน แล้วเค้าจะทอนตังให้พร้อมเหรียญเข้าออก แต่ถ้าใช้เหรียญซื้อ เค้ารับเฉพาะเหรียญ 1 หยวนครับ
.
ภาพที่เห็นคือตู้ขายตั๋ว ซึ่งเมื่อเราเลือกสาย1 หรือสาย 2 แล้ว ป้ายสถานีจะขยายใหญ่ให้เราเลือกกดสภานีที่ต้องการได้ กดแล้วก็สอดธนบัตรที่ตู้ได้เลย (ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ถ่ายแบบภาษาอังกฤษมา) ครับ
.
สงสัยตรงไหน ชมภาพประกอบวิธีซื้อตั๋วข้างบนในตู้ได้เลยครับ
.


.
สำหรับวิธีซื้อตั๋วรถไฟไฮสปีดนั้น เห็นเพื่อนๆใช้วิธีซื้อผ่านเอเย่นต์ที่เมืองไทยเอาโดยยอมเสียค่าบริการนิดหน่อย ซึ่งถึงที่ก็ต้องเอาเอกสารที่ได้ไปแลกเป็นตั๋วที่สถานีเหมือนกัน...ผมก็เลยใช้วิธีเขียนรายการเป็นภาษาจีนแล้วให้คุณนายไปซื้อแทนทุกครั้ง (ดังตัวลายมือของผมเองให้ซื้อตั๋วที่ต้องการ โดยหาข้อมูลเที่ยวรถจากเว็บไปก่อน) ...
.
ปรากฏว่า ที่หนานหนิงนี้ มีช่อง 1 ที่บริการสำหรับคนต่างชาติที่พูดภาษาอังกฤษโดยเฉพาะ ก็เลยเปรมไปเลย เพราะก่อนออกตั๋ว เค้าจะหันจอคอมฯมาให้เราเลือกเอาว่าจะไปเที่ยวไหน ซึ่งจำนวนและวันเวลาเป็นตัวเลขอารบิค เดาได้ไม่ยาก....
.
ที่สำคัญคือ เพิ่งทราบว่า สถานีรถไฟเก่า 南宁站-หนานหนิงจั้น รถไฟไฮสปิดก็เข้าออกที่นี่เหมือนกัน ก็เลยสบายแม้แพงกว่ากัน เกือบ 30 หยวนด้วยครับ คือ 292 หยวนขาไปแต่ไม่ต้องไปขึ้นไกล ส่วนขากลับเต็มเลยต้องไปที่สถานีตงจั้น แต่ถูกกว่าคือ 268 หยวนแล้ว ทว่าต้องนั่งรถไฟใต้ดินมาต่อแท๊กซี่ที่เดิมอีกด้วย หุหุ
.

.
เวลาเที่ยวจีนหรือที่ไหนๆ ผมมักโหลดคู่มือของ Mafengwo ใช้เสมอในฐานที่อ่านจีนได้ แต่ทุกครั้ง ผมก็สอบทานข้อมูลกับเว็บ travelchinaguide.com ด้วยเสมอ ซึ่งก็มีรายละเอียดที่จำเป็นสามารถนำไปใช้ได้เลยครับ
.
อย่างไรก็ตาม ข้อมูลในคู่มือของ 蚂蜂窝-หม่าเฟิงอัว ที่เขียนโดยคนท่องเที่ยว (ที่อาจจะไปแป๊บๆเหมือนคนเขียนรีวิวในเว็บดังของเรา) มาประกอบเหมือนกัน จึงไม่ตรงข้อเท็จจริงบ้าง อาทิ....
.
金湖夜色-จินหูเยี่ยเสอ-สะพานน้ำพุหลากสีที่ถ่ายตอนกลางคืนนั้น ของจริงเป็นแค่ท่อน้ำใต้สะพาน และเปิดน้ำให้ไหลเป็นน้ำพุพร้อมแสงสีเฉพาะคืนวันศุกร์เวลา 2 ทุ่มครึ่ง ถึง 3 ทุ่มเท่านั้น ในฤดูโลว์ซีซั่น-淡季-ตั้นจี้...
.
แถมนั่งรถใต้ดินต้องลงที่สถานี 南湖-หนันหู ไม่ใช่ 金湖广场-จินหูกว่างฉาง อย่างที่เข้าใจครับ เพราะฉะนั้น จึงคาดหวังมากไม่ได้เลย
.


.
คือขึ้นจากทางออกรถใต้ดินแล้ว ต้องออกไปทางสวน และเดินลงทางลงก้อนหินก่อนถึงสะพาน (ซึ่งลื่นมากในหน้าฝน) ค่อยเห็นว่า ใต้สะพานเป็นท่อน้ำ ซึ่งบ่ายๆและไม่ใช่วันศุกร์ในโลว์ซีซั่นจะไม่เห็นอะไรครับ
.
ขากลับขึ้นมา ไปทางรถใต้ดิน เห็นรถทัวร์มีโฆษณาข้างตัวรถหรูเลยครับว่า "ไปเที่ยวเมืองไทย ใช้เวลาแค่ 100 นาที" จริงด้วยครับสำหรับการเดินทางด้วยเครื่องบิน 5555
.
อยู่บนถนนกว้างใหญ่ มองเห็นอาคารระฟ้ามากหลาย รวมทั้งอาคารที่มีอักษรสีแดงหราบนตึกว่า 广西税务-กรมสรรพกรกว่างสี ด้วยครับ
.


.
ลงรถใต้ดินไป 3 ป้ายสู่ ห้างใหญ่ 万象城-วั่นเซี่ยงเฉิง-เมืองหมื่นช้าง (万象 เป็นชื่อจีนของนครเวียงจันทน์ แต่คงไม่ได้มีความหมายเช่นนั้น) มุ่งไปที่ ศูนย์อาหาร Bingo 126 ผ่านอุโมงค์หลากสีสันชั้นใต้ดินก่อน
.


.
โห ร้านอาหารมีให้เลือกเพียบเลยครับ
.


.
หมู เนื้อ ไก่ ปลา อยากทานแบบไหนเลือกได้ตามสบาย
.


.
แล้วเราก็ลงเอยที่ร้านข้าวราดหน้าหมูผัด เป็ดผัด และ ปลาผัดคนละถ้วย ซึ่งเจ้าของน่ารักมากแต่ราคาไม่เบาเลย คือคนละ 15-18 หยวนครับ
.
คุณนายได้โอกาส สอบถามสาวเจ้าว่า "ร้านเสื้อผ้าขายส่ง (แบบโบ๊เบ๊ ใบหยก) อยู่ที่ไหน แล้วก็ได้ข้อมูลตรงกันว่า ต้องที่ 和平-เหอผิง ที่ 朝阳广场-ฉาวหยางกว่างฉาง ใกล้ๆโรงแรมครับ
.


.
ส่วนอาหารข้าวราดกับแบบบ้านๆที่รสชาติดีมากแถมถูกราคาอีกต่างหาก อยู่ที่ใกล้ๆสถานีรถไฟครับ เลยร้านขายผลไม้ไปหน่อย...ร้านนี้ เราทาน 3 มื้อด้วยกัน โดย....ข้าว+2 เนื้อ+2 ผัก คนละ 12 หยวน ส่วนของผม ข้าวต้ม+3 เนื้อ+2 ผัก ราคา 15 หยวน...น้ำซุปกระดูกหมู 5 หยวน ครับ
.


.
ร้านสะอาด คนขายน่ารักเป็นพิเศษสำหรับคนไทย (เพราะเจ๊เพิ่งเที่ยวไทยปลายปีและชอบมากๆ) อาหารรสชาติอร่อย ร้านนี้แนะนำเลยครับ ถ้าไม่รู้สึกว่า "ไปนอกทั้งทีต้องทานดีๆ อร่อยไม่อร่อยไม่สำคัญ (ทั้งๆที่บ้านเรามีออกเยอะ)" ราวกับจะไม่ได้ไปอีกอ่ะครับ ฮิฮิ
.


.
สุดท่าย รถเมล์จีนคือสุดยอดอันดับหนึ่งในดวงใจของเรา-我们很喜欢中国公交-หว่อเหมินเหิ่นสี่ฮวนจงกั๋วกงเจียว ที่ทั้งถูกทั้งดี มีเยอะ....เพราะที่ป้ายแทบทุกป้าย เราเพียงเอ่ยปากถามผู้คนตรงนั้นและบอกว่าเป็นคนไทย ก็จะได้เพื่อนใหม่เสมอ ซึ่ง...
.
นอกจากจะได้ข้อมูลว่าที่ที่เราจะไปควรขึ้นสายไหน ไปอีกกี่ป้ายแล้ว ยังได้แหล่งท่องเที่ยวต่างๆโดยไปด้วยรถเมล์ (อันคนท้องถิ่นชอบไป และพวกทัวร์ไม่ไป เฉกเช่น นักท่องเที่ยวจีนมาบ้านเราแล้วไปพัทยา แต่ไม่ไปหัวหิน) อีกมากมายด้วย
.
เพื่อนใหม่ที่ยอดเยี่ยมสำหรับผมซึ่งพูดจีนได้ คือคนขับรถเมล์ ที่เพียงรู้ว่าเราเป็นคนไทย ก็ต้อนรับให้เกียรติและพูดช้าเป็นพิเศษ พร้อมแนะนำที่เที่ยวดีๆมากมาย โดยผมจะนั่งอยู่ข้างหน้าดูทางและคุยกับคนขับไปด้ว (แต่ได้ยินกันทั้งคันรถ 555 อันไหนที่ผู้โดยสารรู้ดีกว่า ก็จะตะโกนบอกมา) ส่วนพี่สาวและคุณนายก็เม้าธ์มอยสารพัดเรื่องไปตามสบาย....อิอิ
.
ป้ายรถเมล์ที่นี่ละเอียดมาก จะขึ้นสายไหนไปไหน แม้ไม่รู้ภาษาจีน ก็ไปได้แน่นอนครับ ขอรับประกัน (ว่า..ไปผืดก็ขึ้นคันใหม่ แค่ 2 หยวนเท่านั้นเอง) อิอิ
.

[วุฒิ]

.
.
Nanning Self-Help Travel-หนานหนิงเมื่อเที่ยวเอง
.
18 มกราคม 2562
.
สวัสดีครับ
.
ทริป 12 วันนี้ เราแบ่งออกเป็น 2 หมวด คือ
.
- หมวดแรก หนานหนิง 4 วัน (เท่ากับ 3 วันครึ่ง เพราะวันแรกถึงเกือบทุ่ม)
.
- หมวดสอง กุ้ยหยาง 5 วัน (เท่ากับ 4 วันครึ่ง เพราะนั่งรถไฟไฮสปีด 5 ชั่วโมงกว่า ถึงเอา 4 โมงเย็น)
.
- หมวดสาม หนานหนิงก่อนกลับ 3 วัน (เท่ากับ 2 วันหน่อยๆ เพราะวันแรกถึงเกือบบ่าย 3 โมง)
.
โดยทริปนี้ เป็นทริปผ่อนคลายล้วนๆสำหรับผม และเป็นทริปช้อปเน้นๆสำหรับสองสาว คือพี่สาวและคุณนายเคท โดยพี่สาวเพิ่งทราบว่าเมืองจีนเพิ่งพัฒนาอย่างหนานหนิงเนี่ย น่าเที่ยวน่าทานแถมของน่าซื้อเพราะถูกมากๆอีกต่างหาก เวลาส่วนใหญ่จึงหมดไปกับการออกไปช้อปกันเนื้อๆของ 2 สาวที่ว่าครับ
.
หลังๆนี้ เที่ยวจีนส่วนใหญ่ เราใช้รถประจำทางและจะไปไกลสุดด้วยรถประจำทาง จึงอยู่ในวงล้อมของเขตเมืองแทบทั้งหมด อะไรที่ต้องเหมารถไปหรือใช่เวลามากเกิน เราก็ไม่ไปโดยไม่สนใจเลยว่าจะพลาดอะไรที่ชาวทัวร์เค้าไปกันบ้าง เพราะทุกอย่างที่เป็นชนิดเดียวกัน เราก็ผ่านตาสุดยอดของเค้ามาแล้วทั้งนั้น จึงหาความสุขจากการตระเวณในเมืองเป็นหลัก พูดคุยกับคนท้องถิ่นด้วยความเอ็นจอย และทานอาหารบ้านๆอย่างสนุกสนานอิ่มท้องอิ่มใจครับ
.
ด้วยเหตุนี้ 7 วันในหนานหนิง และ 5 วันในกุ้ยหยาง จึงไม่ได้ไปในที่ที่ส่วนใหญ่ทัวร์พาไปเลย พูดง่ายๆก็คือ กรำประสบการณ์เต็มที่กับประมาณ 30% ที่ทัวร์ไม่เคยไปกันหรือแทบจะไม่รู้จัก เพราะไปแล้วไปซ้ำเมื่อชื่นชอบ แถมซอกซอนไปเรื่อยๆตามกำลังเท้า ซึ่งในสภาวะแวดล้อมที่ฝนตกเกือบครึ่งทริป ต้องกางร่มเดินช้าๆ น่าจะทำให้รู้จัก 2 เมืองนี้ดีพอ.... แต่แหล่งท่องเที่ยวที่ชาวทัวร์ไปๆกันแทบไม่รู้จักเลยครับ แหะแหะ
.
เพราะฉะนั้น เพื่อนๆที่อยากเที่ยว "ที่ดัง" ของแต่ละถิ่น ซึ่งต้องนั่งรถยนต์รถไฟไปกลับเป็นหลายๆชั่วโมง ผนวกด้วยค่าเข้าที่ แสนแพง (ตามสไตล์จีน) ขอเรียนว่า ต้องทรมานทรกรรมไปกันเองแบบสมบุกสมบันเล็กๆ ใช้จ่ายเยอะหน่อย หรือไม่งั้น ก็ต้องไปกับทัวร์ สู่สถานที่ที่ไปกันแป๊บๆ วันละหลายที่และย้ายที่นอนบ่อยๆเอาอ่ะครับ
.
ส่วนแหล่งท่องเที่ยวในเขตเมืองที่ทัวร์พาไปและเราก็ได้ไปนั้น เวลาที่ใช้ย่อมต่างกัน อาทิ อุทยานชิงซิ่วซัน ทัวร์คงไปไม่เกิน 2 ชั่วโมง ในขณะที่เราใช้เวลาทั้งวันก็ยังรู้สึกว่าไม่ถ้วนทั่วดีพอ (เพราะฝนพรำ) ครับ
.
หนานหนิง-กุ้ยหยาง ที่เที่ยวเองแบบผ่อนคลาย (ชอบใจก็ไปอีก) กับ เที่ยวเองแบบหาแต้ม (เหมือนๆจะไม่ได้ไปอีกแล้ว) และ เที่ยวกับทัวร์ จึงไม่เหมือนกันตามสไตล์ความชอบของคนเราที่ไม่เหมือนกัน แม้จะใกล้กรุงเทพฯแค่เนี้ยอ่ะครับ
.


.
.
แหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญในสายตาของชาวทัวร์ และนักเที่ยวเองแบบหาแต้ม ที่เราไม่ได้ไปเลยเพราะต้องนั่งรถไกล (และไม่ต่างจากที่เคยผ่านตาที่อื่นเท่าไหร่) ก็มีดังนี้ครับ
.
- น้ำตกเต๋อเทียน (หรือบั่นก๊วก ในภาษาเวียตนาม) ที่ว่ากันว่าใหญ่ติดอันดับ 1 ของเอเซีย (อันดับ 2 คือ ทีล่อซู ที่ตากของเรา) ครับ
.
- อุทยานหมิงซื่อ ที่มีรายการล่องแพไม้ไผ่ด้วย
.
- เที่ยวบ่อน้ำพุห่าน อุทยานเอ๋อฉวน เมืองจิ๋งซี
.
- เที่ยวถ้ำคริสตัล ถ้ำร้อยนก หมู่บ้านอายุวัฒนะ เมืองปาหม่า
.
ดังภาพในแผนที่ จะเห็นได้ว่า น่าจะต้องค้างคืนที่ไหนซักแห่งเพื่อไม่ให้ย้อนไปย้อนมา ซึ่งสุดท้ายก็เหลือให้เที่ยวในเมืองหนานหนิงเพียงวันเดียวไม่เกิน (เมื่อไปกับทัวร์) ครับ
.



.
7 วันในหนานหนิง สำหรับ 2 สาว จึงเป็นเรื่องช้อป เรื่องหาของอร่อยทาน และเที่ยวห้างล้วนๆแบบไปแล้วไปอีก ไปซ้ำไปซาก ในขณะที่ผมขอตัวแยกไปเที่ยวเองตามสถานที่สำคัญๆในเขตเมืองบ้าง
.
ก็จะให้ทำอย่างไรเล่าครับ สารพัดห้าง สารพัดแหล่งเครื่องแต่งกายค้าส่ง สารพันของทาน ล้วนเป็นที่ตื่นตาตื่นใจ เป็นของชอบ ของนิยมของทั้ง 2 ท่านเนื้อๆโดยไม่เคยหวั่นว่าจะหลงทาง เพราะมีนามบัตรโรงแรม การ์ดเข้าห้องพัก และค่ารถแท๊กซี่อยู่ในกระเป๋าเสมอนี่ครับ
.


.
แหล่งท่องเที่ยวที่ได้ไปร่วมกัน อันถือว่าเป็นอันดับหนึ่งในตัวเมือง คือ ชิงซิ่วซัน-อุทยานเขาสดสวย ที่ใช้เวลา 1 วันเต็มๆด้วยความถูกใจแม้จะต้องหลบฝนเป็นบางครั้งก็ตาม
.
ซึ่งรายละเอียด ต้องขอว่ากันต่างหากอักครั้งหนึ่งภายหลังนะครับ
.


.
ณ ที่นี่ ก็ขอให้ข้อมูลเพียงว่า จากในเมืองสามารถไปยัง ชิงซิ่วซัน ด้วยรถประจำทางหลายสายด้วยกัน อาทิ....
.
จากโรงแรมที่เราพัก (ใกล้สถานีรถไฟ) สามารถไปด้วยรถเมล์สาย 72 ฝั่งตรงข้าม หรือสาย 71 ที่อีกมุมถนนได้ โดยลงรถที่ ประตูเหนือ-北门-เป่ยเหมิน ของ ชิงซิ่งซัน แล้วเดินเข้าไป ใช้เวลาประมาณ 50 นาทีครับ
.
หรือนั่งรถใต้ดินสาย 1 จากประตูทางออก C ไปที่ป้าย วั่นเซี่ยงเฉิง-Wanxiang City-ห้างใหญ่หมื่นช้าง แล้วต่อรถเมล์ประจำทางที่นั่น สาย 121 หรือ 72 อีกที ก็ใช้เวลาประมาณกันคือ 50 นาทีครับ
.


.
หรือจะนั่งสาย B10 ที่หน้าสถานีรถไฟหนานหนิงก็ได้ ซึ่งเร็วขึ้นหน่อย ลงรถที่ ประตูเหนือของ ชิงซิ่งซัน แล้วเดินเข้าไป ใช้เวลาประมาณ 40 นาทีครับ
.



.
ส่วนค่าเข้าประตูถือว่าถูกมากๆ แค่คนละ 20 หยวน เรา 3 คนซื้อคนเดียวคือคุณนาย ส่วนผมและพี่สาวเข้าฟรีในฐานะ สมาชิกวุฒิสภา ที่ย่อว่า ส.ว. ครับ อิอิ
.
อย่างไรก็ตาม ภายในอุทยานนั้นกว้างมาก ค่ารถกอล์ฟท์-电瓶车-เตี้ยนผิงเชอ วิ่งรอบๆ เที่ยวละ 5 หยวน ในขณะที่มีจุดสำคัญให้ขึ้นลงมากกว่า 7 แห่ง เราก็เลยต้องซื้อตั๋วค่ารถแบบเหมารวม-通票-ทงเพี่ยว คนละ 34 หยวน (ทุกคน ไม่มีลด) เพื่อขึ้นลงกี่เที่ยวก็ได้ หรือหากจะนั่งรถไฟเล็ก-小火车-เสียวหั่วเชอ ที่วิ่งทับเส้นกัน ค่าตั๋วตลอดทางก็คนละ 50 หยวน...เพื่อนๆคงเดาออกนะครับว่าเราจะขึ้นรถไฟเล็กหรือเปล่า อิอิ
.


.
ที่หนานหนิง มีพิพิธภัณฑ์หลายแห่ง แต่แห่งหนึ่งที่ห้ามพลาดและชาวทัวร์ก็ไปกัน คือพิพิธภัณฑ์ระดับมณฑลกว่างสี คือ Guangxi Museum of Nationalities-พิพิธภัณฑ์ชนเผ่าต่างๆในกว่างสี (มีชนเผ่า จ้วง-状 ที่พูดหลายคำเหมือนคนไทย เช่น ไป ไม่ไป ฯลฯ)
.
ง่ายๆก็คือ นั่งรถจากไหนก็ได้ไปที่ 青山菜市-ชิงซันช่ายซื่อ-ตลาดผักชิงซัน แล้วต่อรถเมล์เล็ก สาย W8 ไปอีก 10 กว่าป้าย พอถึงศาลเจ้าขงจื้อ ก็อีกป้ายเดียวถึงครับ ค่ารถคนละ 2+2 เป็น 4 หยวนครับ
.
ที่นี่ น่าจะใช้เวลากว่า 2 ชั่วโมงตามห้องต่างๆ และนอกพิพิธภัณฑ์อีกประมาณ 1 ชั่วโมงครับ (ผมไปเอง 1 ครั้ง พา 2 สาวไปอีก 1 ครั้ง)
.


.
หมู่บ้านชนเผ่าต่างๆในกว่างสี-广西民族村-กว่างซีหมินจุ๊ชุน อยู่ด้านหลังของพิพิธภัณฑ์ฯ เป็นสถานที่จำลองหมู่บ้านแบบต่างๆและมีการแสดงในเทศกาลที่สำคัญๆด้วย สภาพแวดล้อมและสิ่งปลูกสร้างต่างๆสวยงามน่ารักมากๆ
.
ตอนนี้เข้าชมฟรี อีกหน่อยอาจต้องเสียเงินบ้าง โดยน่าจะเริ่มตอนตรุษจีนที่จะถึงนี้ครับ เพราะเห็นตกแต่งกันใหญ่เลย
.


.
ห้างใหญ่ที่สุดในหนานหนิง ไม่แพ้ เมกกะบางนา ของเรา ก็คือ ห้างของมหาเศรษฐี เครือ 万达-วั่นต๋า ซึ่งมีห้างเอย โรงแรมเอย แหล่งบันเทิงต่างๆเอย ทุกเมืองในประเทศจีน
.
ที่นี่เค้าสร้างเป็นเหมือนอุโมงค์กลายๆ สีสันฉูดฉาดกว่าสนามบินสุวรรณภูมิของเรา เสาร์อาทิตย์และวันหยุดราชการ ผู้คนหลั่งไหลมาตลอดทั้งวัน โดยเฉพาะครอบครัวที่พาเด็กๆมาวิ่งเล็กเจี๊ยวจ๊าวกันอ่ะครับ
.
สามารถนั่งรถเมล์เล็กสาย W8 ไปจากพิพิธภัณฑ์อีก 6-7 ป้าย เรียกว่าอยู่นอกเมืองทีเดียว และจากในเมืองรถเมล์มาที่นี่ประมาณ 10 กว่าสายเพียงแต่ใช้เวลาเป็นชั่วโมงครับกว่าจะถึงครับ
.


.
หนานหนิงก็มีเมืองเก่าแบบเก่าแท้ๆไม่ได้แต่งเติมเสริมใหม่เหมือนที่อื่นแต่อย่างใด เราก็เลยจำเป็นต้องแวะนิดหน่อย เพื่อเดินเที่ยว ทานอาหรเช่น กุ้ง ปลา ปูเล็ก ชุบแป้งทอดอันลือชื่อของเค้า และเดินรอบบริเวณด้วยความชื่นชม
.
เสียอย่างเดียว ตามเวลาเดินรถของท่ารถทัวร์ที่ 鲁班-หลู่ปัน บอกว่า 45 นาทีนั้น เอาเข้าจริง เพราะทั้งฝนพรำและซ่อมทางหลายช่วง เลยปาเข้าไป เกือบ 2 ชั่วโมง...
.
เราเลยเที่ยวได้แค่ชั่วโมงกว่าๆ และไม่ได้นั่งเรือเที่ยวอย่างที่คนส่วนใหญ่ (ที่ขับรถไปเอง) ทำกัน เพราะไม่อยากรอกลับรถเที่ยวสุดท้าย ซึ่งอาจจะถึงเกือบ 5-6 โมงเย็น...
.
แต่เรียนว่าเป็นหมู่บ้านโบร๊าณโบราณ ที่ชาวบ้านยังปิดหน้าหลบกล้องกันอยู่ และ น่าไปมากๆครับ
.


.
ไปมอสโคว์ ไปเซี่ยเหมิน ไม่พลาดมหาลัยของเค้าอย่างไร มาที่หนานหนิง ก็ห้ามพลาด มหาลัยกว่างสี เช่นกัน เพราะอาณาบริเวณกว้างขวางมาก และมีจุดพัก จุดดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เข้าไปเยี่ยมชมเยอะมากๆ จึงมีผู้คนต่างถิ่นทั้งที่ดูลู่ทางการศึกษาให้ตนเองและพ่อแม่ที่มองหาสถานศึกษาให้ลูกหลานในวันหน้าเต็มไปหมด
.
เดินทางไปง่าย เพราะนั่งรถไฟใต้ดินสาย 1 ไปจากสถานีรถไฟแค่ 2-3 ป้ายเท่านั้น ส่วนเรื่องของทานของใช้ หายห่วงเลยครับ เพราะรอบๆบริเวณและศูนย์การค้าใต้ดินมีตรึมไปหมด ไม่มีคำว่าอดอยาก จะขาดก็แค่ เงิน เท่านั้น อิอิ
.


.
ขออนุญาตว่ากันเรื่อง หนานหนิง เพียงเท่านี้ก่อน เพราะส่วนของ กุ้ยหยาง แม้จะรถติดเช้าเย็น แต่แหล่งท่องเที่ยวในเขตตัวเมืองก็มีเยอะมาก และน่าเที่ยวกว่าที่หนานหนิงเยอะครับ.....เดี๋ยวค่อยว่ากันต่อนะครับ
.
ณ ที่นี่ ขอเรียนเพียงว่า ทุกที่ที่เราไป คุณนายจะพก มะม่วงอบแห้ง ยี่ห้อ Lamoon ไปด้วยเสมอ และเป็นสแน็คที่ทำให้เรามีความสุขเป็นที่อิจฉามารศรีของ ชาวจีนนักนิยมทานมะม่วงเป็นอย่างยิ่ง สนใจเรียนเชิญที่ goo.gl/gs1siq ครับ (อิอิ ได้โฆษณาแล้วววว)
.

[วุฒิ]

.
Guiyang Travel Trip-ภาคข้อมูล กุ้ยหยาง
.
20 มกราคม 2562
.
สวัสดีครับ
.
จากหนานหนิง 4 วัน เช้าวันที่ 7 มกราคม เราก็เดินทางด้วยรถไฟไฮสปีดไปกุ้ยหยาง 5 วัน ด้วยตั๋วไปกลับที่จองก่อนในวันต้นๆจากหนานหนิง ซึ่ง...
.
ขาไปถูกหน่อย เพราะออกไปจากสถานนีเก่า คือแค่ 268 หยวน แต่ขากลับมาหนานหนิงต้องลงที่สถานี หนานหนิงตงจั้น-南宁东站 อันเป็นสถานีหลักรถไฟความเร็วสูง ค่าตั๋ว 292 หยวน ที่อยู่นอกเมืองสิบกว่ากิโล แต่ใช้เวลาเป็นชั่วโมงทางรถ หรือทางรถไฟใต้ดินช่วงแรก ก็สั้นลงหน่อย เพราะตั๋วหนานหนิงเต็มล่วงหน้าครับ
.
สาเหตุที่ต้องใช้รถไฟความเร็วสูง เพราะกุ้ยหยางยังไม่มีเครื่องบินบินตรง ต้องเปลี่ยนเครื่องที่ เซี่ยเหมิน, ฮ่องกง หรือกวางเจา ที่ใช้เวลาเยอะกว่าเป็นหลายเท่าไม่พอ แถมแพงกว่ามากอีกด้วยครับ
.
ศูนย์กลางเมืองกุ้ยหยาง ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของมณฑลกุ้ยโจว (แต่คึกคักกว่า เหมือนหาดใหญ่ที่อยู่ในสงขลานั่นแหละครับ) นั้น อยู่ที่ย่าน ฮัวกว่าเอี๋ยน-花果园-สวนพฤกษชาติ ห่างจากสถานีรถไฟไฮสปีด กุ้ยหยางเป่ยจั้น-贵阳北站 ซึ่งว่ากันว่ามีประชากรถึง 5-6 แสนคน รถจึงติดน้องๆ กทม. ช่วงเช้าและช่วงเย็น กินเวลามากๆบนท้องถนนครับ แต่...
.
ที่ฮัวกว่าเอี๋ยนนี้ ไม่ว่าต้องการอะไรเป็นได้หมด เพราะตึกรามระฟ้าหนาแน่น ของทาน ของใช้ ห้างใหญ่ ร้านเล็ก ฯลฯ เต็มไปหมด เสียอย่างเดียวช่วงจากกลางใจเมือง เสอตี้กงเอี๋ยน-湿地公园-Wetland มายังโรงแรมที่พักขาไปต้องเดินขึ้นเนิน เราก็เลยใช้ทั้งรถประจำทางสาย 49 หรือ 73 เป็นหลักคือแค่ป้ายเดียว ส่วนขากลับลงเนินเดินเอาปร๋อครับ
.
สำหรับแหล่งท่องเที่ยว กุ้ยหยางมีที่เที่ยวเยอะกว่า หนานหนิงมาก ทุกอย่างจึงอลังการกว่าที่คิด เรียกว่าเที่ยวสนุกคุ้มเวลา ทว่า ภาษาของคนที่นี่ จะมีสำเนียงที่ฟังยากกว่า ที่หนานหนิงมาก ด้วยมีคนต่างถิ่นเช่นเสฉวนมาทำงานเยอะมากอ่ะครับ
.
สำหรับผู้คน แน่นอนครับว่า หากเป็นชาวกุ้ยหยางแท้ๆละก็ น่ารักไม่ต่างกับคนหนานหนิงครับ ยินดีและพร้อมจะช่วยเหลือผู้คนนักท่องเที่ยวเสมอ แต่คนจากที่อื่น (ซึ่งดูไม่ออก) ถามอะไรก็มักจะสั่นศีรษะ บอกว่า "ปู๋จือเต้า-不知道-ไม่ทราบ" เสมอครับ
.
อย่างไรก็ตาม อย่าลืมคาถาวิเศษเวลาสอบถามอะไรจากคนจีน คือ "หว่อซื่อไถ้กั๋วเหยิน-我是泰国人-ฉันเป็นคนไทย" นะครับ แล้วทุกอย่างจะราบรื่นแน่นอน.....เขียนถึงตรงนี้แล้วนึกถึงคนที่เห็นเมืองอื่นดีกว่าเมืองไทยแล้ว อยากขำก๊ากอ่ะครับ 555 ...
.
แหล่งท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อชนิดที่ใครเป็นไม่พลาด คือ น้ำตกหวงกว่าซู่-黄果树瀑布-หวงกว่าซู่พู่ปู้ และ หมู่บ้านชาวแม้ว-千户苗寨-เชียนฮู่เหมียวไจ้ ที่ต้องไปไกลมาก และต้องเหมารถไป เราก็จึงไม่ได้ไป เพราะเห็นมาซ้ำซากแล้วครับ
.
กุ้ยหยางไปไหนมาไหนด้วยรถประจำทางและแท๊กซี่ (อาจแพงเพราะรถติด) สะดวกมาก เราจึงไม่ค่อยได้ใช้ BRT ซึ่งมีอยู่สายเดียวตอนนี้ เคยผ่านด้วยรถสายอื่นบางช่วงเท่านั้น
.
เรื่องเที่ยวกุ้ยหยางคงมีเพียงเท่านี้ ส่วนตัวชอบมากในแหล่งท่องเที่ยวที่ได้ไปด้วยไม่แพง (ดังรีวิวต่อไปนี้) แต่นิยม เมืองโล่งๆแบบหนานหนิงมากกว่าครับ
.

.

รถไฟไฮสปีดวิ่งเร็วพอสมควรคือ ระหว่าง 180-245 กก.ต่อชั่วโมงโดยประมาณ ด้วยราคาประมาณเที่ยวละ 1,300-1,400 บาทไทยกับเวลา 5 ชั่วโมงหน่อยๆ มีข้อเสียเพียงเวลาตอนจอดสถานีต่างๆ อาทิ หลิวโจว-柳州 และ กุ้ยหลิน-桂林 นานาสถานี คือเกือบแห่งละ 10 นาที จึงถือว่าไม่ด่วนเท่าไหร่ครับ
.
ถึงสถานีกุ้ยหยางเป่ย ลงรถแล้วเดินไปทางออกเลย มีบอร์ดระหว่างทางบอกว่า รถแท๊กซี่-出租车 อยู่ข้างหน้า เราก็เดินตามไปทาง ซีโข่ว- 西口-ทางออกตะวันตก ตามคำบอก จนกระทั่งเกือบสุดทางค่อยเห็นป้ายโรลอัพ เขียนตัวใหญ่ภาษาจีนว่า แท๊กซี่ให้ยูเทิร์นไปตงโข่ว-东口-ทางออกตะวันออก...
.
แต่ผมไม่เอาแล้ว เพราะข้างหน้าเห็นโชเฟอร์ (รถป้ายดำ) รอเรียกลูกค้าเต็มไปหมด ซึ่งพวกนี้เจตนาขายทัวร์เป็นหลัก
ผมถามแต่ละคนว่าๆไปโรงแรม (9 กม.) ราคาเท่าไหร่ ก็มีบอกตั้งแต่ 60 หยวน จนถึง 30 หยวน ซึ่งผมคิดว่าน่าจะแค่ 10 กว่าหยวนเท่านั้น จึงบอกปัดแล้วเดินหน้าไปเรื่อย
.
แล้วก็มีหนุ่มหนึ่งตามตื้อขอ 30 หยวน แต่ผมให้แค่ 20 หยวนเท่านั้น เมื่อเค้าทราบว่าเราจะเที่ยวที่นี่ 5 วัน ก็จีงตกลง
.
ระหว่างทาง เค้าบอกว่าจะไปสำนักงานท่องเที่ยวก่อน ผมไม่ยอม บอกว่าขอเข้าโรงแรมก่อน เดี๋ยวค่อยตัดสินใจว่าจะไปทัวร์ไหนซึ่งไม่ใช่วันนี้ แต่ค่อยโทรไปทีหลัง
.
แล้วเค้าก็จาระไนยทัวร์ต่างๆ ซึ่งผมก็ต่อรองราคาไปเป็นพิธี
จนกระทั่งถึงที่พักที่นานเอาการ (ซึ่งวันกลับ เราใช้แท๊กซี่ ขึ้นมิเตอร์ 26 หยวนเลยให้ 30 หยวนไป) แล้วเค้าก็ยัดเยียดนามบัตรพร้อมโบร์ชัวร์ให้เรา 3 คนๆละชุด ซึ่งผมดูแล้ว ไม่น่าสนใจเลยสักที่อ่ะครับ
.

.
ถึงโรงแรม หยูเจียซังหลี่-如家商旅 贵阳花果园大街店-Home Inn Selected สาขา ฮัวกว่าเอี๋ยนต้าเจีย ครับ ซึ่งใหม่เอี่ยมถอดด้ามเพราะเพิ่งเปิดมา 3 เดือน พนักงานสวมสูททั้งชายหญิงกระตือรือร้นมาก ก็จึงจัดห้องใหม่ให้เราสาม 2 ห้อง ค่าห้องคืนละ 135 หยวนเท่านั้น
.
ณ ที่นี่ ต้องขอโทษด้วยครับว่า ลืมถ่ายภาพในห้องมา เพราะดีเลิศประเสริฐศรีทุกอย่าง ผู้จัดการส่งกล่องของขวัญ (เป็นผลไม้ ขนม ท๊อฟฟี่ นมกล่อง) ทุกเย็น...ของจริงน่าจะดีกว่าในรูปจากเว็บที่เห็นนี้ครับ
.

.
กุ้ยหยางมีร้านขายของทานเยอะมากๆ ช่วงหนึ่งสามารถเดินขึ้นไปบน กงเอี๋ยนลู่เอี๋ยซื่อ-公园路夜市-ตลาดกลางคืนถนนสวนสาธารณะ ซึ่งสามารถเดินทะลุข้ามสะพานข้ามถนนเป็นทางเรียบ (ไม่ขึ้นเนิน) ได้ โดยระหว่างเดิน ก็ถามทางผู้คนไปเรื่อย ซึ่งทุกคนน่ารักมาก บอกชัวะๆเลยว่า ถนนคนเดินอยู่ในห้างข้างหน้า
.

.
ภัตตาคารบางแห่ง มีพนักงานต้อนรับในชุดชาวเผ่า ซึ่งยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ถ่ายภาพกับเราคนไทยครับ
.

.
บริเวณชั้น 2 ของห้าง Garland-การ์แลนด์ หรือ ฮัวกั่วเอี๋ยนกู้อู้จงซิน-花果园购物中心-ศูนย์การค้าฮัวกั่วเอี๋ยน ที่อยู่ตรงหัวมุม คือศูนย์อาหารใหญ่ที่เราเจออาหารถูกใจมาก ชื่อร้าน ชวนเซี่ยงเฟิงเว่ย-川湘风味 ที่มีอาหารสารพันชนิดระดับเหลา วางจำหน่าย จึงสั่งเต็มสตรีม 4 อย่างเป็นเงินตั้ง 122 หยวน (573 บาท) ...แล้วก็ทานไม่หมดครับ ต้องเอาหมูผัดห่อกลับ-打包-ต่าเปา ไปทานวันหลังอ่ะครับ
.

.
และแล้ว ก็เดินเล่นหลังอาหารนิดหน่อย ค่อยเดินกลับผ่านร้านอาหารยอดนิยมของกุ้ยหยางคือ ซวงทังอวี๋-酸汤鱼-ปลาซุปเปรี้ยว...ผ่านตลาดในซอยเล็กๆซื้อผลไม้กลับที่พักครับ
.

.
ที่นี่คือ สวนสาธารณะขนาดใหญ่ เสอตี้กงเอี๋ยน-湿地公园-Wetland Park อันเป็นจุดต้นทางปลายทางของรถประจำทางเป็นสิบยี่สิบสาย เรียกว่ามาที่นี่แล้ว ไม่ว่าถามใครว่าจะไปไหนเป็นได้ไปแน่นอน (โดยอาจจะต้องต่อรถนิดหน่อย) เสียแต่ ห้ามรีบ ต้องถามให้แน่ใจว่า ป้ายสายรถเมล์นั้นๆอยู่ตรงไหน เพราะที่นี่ มีป้ายรถประจำทางยาวเหยียดเป็น 10 แห่งต่อๆกัน ไม่งั้นมีสิทธิ์เดินหางงตาเหลือก (เหมือนใครน้า อิอิ) ได้ครับ
.
ขึ้นลงรถที่นี่ หายห่วงทุกเรื่อง เพราะแค่ข้ามสะพานทางข้าม (มีประมาณ 4 สะพาน) ไป ก็จะเป็นห้างต่างๆให้หาห้องน้ำ หาของซื้อของทานได้ทุกอย่างที่ต้องการครับ
.

.
.
ภาพซ้ายมือคือป้ายรถเมล์สายต่างๆ ที่รถประจำทางจะไปตามทางลูกศรชี้ สีแดงคือป้ายที่เราจะขึ้น ถ้ารถผ่านป้ายที่ต้องการมาแล้ว ต้องข้ามไปที่ป้ายฝั่งตรงกันข้ามครับ
.
ขวามือ คือป้าย สาย 210 ที่จะไป ชิงเอี๋ยนกู่เจิ้น-青岩古镇 เมืองโบราณชิงเอี๋ยน และสาย 211 ไปที่ธารนภาวารี (เทียนเหอทัน)-天河潭 ซึ่งอยู่สุดสาย (ค่ารถ 2 หยวน) เช่นกันครับ
.

.
.
สาย 203 นอกจากไป ชิงเอี๋ยนกู่เจิ้น ตรงสุดสายได้แล้ว ยังไป สถาบันการศึกษาปรมาจารย์ขงจื้อ-孔学堂 หรือ ข่งเสียถัง (อักษรสีแดง) ได้ด้วย
.
สาย 304 คือไป เจี๋ยซิ่วโหลว-甲秀楼-หอเจี๋ยซิ่ว แหล่งท่องเที่ยวอันดับ 1 ของกุ้ยหยาง
.
ส่วนสาย 223 พาผู้โดยสารไปที่ เจี๋ยซิ่วหนันลู่เป่ย-甲秀南路北-ถนนเจี๋ยซิ่วใต้ด้านเหนือ เพื่อเดินเลี้ยวขวานิดเดียว ก็ถึง สะพานลมฝน-风雨桥-เฟิงอวี่เฉียว อันสวยงามได้
.
นอกจากนั้น สาย 223 ยังพาเราไปที่ จินหยังเขอจั้น-金阳客站-ท่ารถทัวร์มหึมาของกุ้ยหยางอีกด้วย และที่นั่นคือ ศูนย์การค้าส่งทุกสิ่งทุกอย่างที่ยิ่งใหญ่สุดพรรณนา กุ้ยหยางซีหนันกั๋วจื้อซังเม่าเฉิง-贵阳西南国际商贸城-ศูนย์การค้าส่งนานาชาติตะวันตกเฉียงเหนือ ที่มีผู้คนเดินทางมาจับจ่ายข้าวของไปขายกันจากทั่วทิศ อีนเป็นอาคารใหญ่ชนิดเดินเที่ยว 2 วันไม่จบประมาณนั้นครับ
.
ฯลฯ
.