
กระทู้ก่อนเดินทาง คลิกอ่านได้ที่นี่ครับ
สวัสดีครับ
กลับมาแล้วครับ.....แหะ แหะ แค่ลงเครื่องที่ สุวรรณภูมิ ออกมารอ แท๊กซี่ ที่ ชั้น 4 นอกอาคาร ลมร้อน ก็พัดผ่านให้รู้สึกเวียนศีรษะ..แหม่...ทำมั้ย ถึงต้องมาเจอบรรยากาศอย่างนี้ด้วยนะ ทั้งๆที่ 10 กว่าวันก่อนที่แล้ว ยังรู้สึก ชิลล์ๆ จนแทบไม่รู้จักว่า ไอร้อน ความเหนียวชื้น คืออะไร? เป็นอย่างไร? แท้ๆ....
รู้งี้ อยู่ต่ออีกสักอาทิตย์ก็ดี
ขึ้นแท๊กซี่ได้ บ่นแรงๆว่า ทำไมร้อนนักร้อนหนา? โชเฟอร์หนุ่มเร่ง แอร์ สุดสปีด แล้วก็เปรยว่า "ก็อย่างนี้แหละครับ ร้อนทั้งอากาศ และ ร้อนทั้ง เรื่องบ้านเรื่องเมือง..."
อ้าว....อุตส่าห์หลบเลี่ยงไปหลายวัน มาถึงก็จะให้กลับสู่ ความเครียด อีกแล้วหรือ....
[SIZE=120]รู้งี้ อยู่ต่ออีกสักอาทิตย์ก็ดี
[/SIZE]
ใช่ครับ ไตเติ้ลข้างบน บอกไม่ผิดหรอกครับ...เพราะ ใต้หวัน โดยเฉพาะตั้งแต่วันที่ 3 ที่อยู่ที่นั่น เผลอใจเมื่อไหร่ เป็นนึกว่าอยู่ใน ญี่ปุ่น จริงๆครับ เพราะ...
รูปแบบบ้านเรือน อาคารร้านค้า ในแหล่งท่องเที่ยวต่างๆ รับอิทธิพลของ ญี่ปุ่น มาเต็มๆ แถมยัง คล้อยตาม จี้ติด อย่าง จดจ่อ ไม่ยอมให้ เลือนหาย ไปตามกาลเวลาอีกด้วย
ผู้คน แม้จะมีความเป็น จีน อยู่บ้าง แต่ก็ผสมผสาน วัฒนธรรม ของ ญี่ปุ่น เข้ามาเป็นครึ่งค่อน คือ ใจเย็น สุภาพ มีน้ำใจ มีระเบียบวินัย จนทำให้ รู้สึกดี ตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น
แหล่งท่องเที่ยวละลานตา หนาแน่นไปแทบทุกพื้นที่ จน เที่ยวยังไงก็ไม่หมด ไม่ครบ ไม่พอ และที่สำคัญ...
ใต้หวัน.... โรแมนติก มากครับ.... 浪漫 - ลั่นหมั่น - โรมานซ์ มากๆ.... 罗漫蒂克-หลัวหมั่นตีเขอ- โรแมนติก จริงๆ..ที่น่่าจะเป็นเมืองที่เหมาะแค่ คู่รักคู่รส คู่ฮันนิมูน หรือ แม้แต่ แม้กระทั่งว่า ถ้าลองมา เดี่ยวๆ ที่ ใต้หวัน ละก็ โอกาสที่จะเกิด บุพเพสันนิวาส มีไม่น้อยเลย....
อารมณ์ ความรู้สึก อย่างที่ว่านี้ มีเกิดขึ้นเป็นระลอกๆ ค่อยๆแทรกซึมเข้าไปใน ใจ กาย ของเราโดยไม่รู้ตัว จนทำให้อดเผลอไผล มี อารมณ์ร่วม ไปด้วยไม่ได้ เหมือนอย่างนี้ครับ..

ใจเย็นๆนะครับ
แล้วจะค่อยๆ บอกเล่า ค่อยๆท้าวความนัย ให้ฟัง....
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคน ที่ดูแล บ้านของเรา เป็นอย่างดี ด้วยครับ



